From gigs in tiny church halls in the mid-sixties to multi-million selling albums and spectacular stadium shows all around the world, the Pink Floyd story is a rock legend.
In 2008 verscheen een bijzonder boek over Pink Floyd, samengesteld door een fan: Glenn Povey. Glenn is gek. Knettergek. Glenn heeft met dit boek namelijk een Pink Floydencyclopedie gemaakt waarin hij alle feiten en feitjes uit de geschiedenis van de band een plekje heeft gegeven. Alle data van hun optredens, lokaties, setlists, aanvangstijdstip, alles. En om dat alles te verzamelen en te verifiëren, daar moet hij jaren en jaren mee bezig zijn geweest. Vervolgens heeft hij die informatie op een zeer toegankelijke en overzichtelijke manier geordend. En daarna samen met zijn uitgever buitengewoon aantrekkelijk gepresenteerd. Dit boek is een kunstwerkje, een lust voor het oog. Klasse!
Het vuistdikke boek weegt 2,1 kg! Heavy stuff. Prachtig vormgegeven. Voorzien van heel veel foto’s, afdrukken van posters, concertkaartjes. Alleen al het doorbladeren is een waar genoegen.Maar dan is er daar natuurlijk nog die informatie. Povey heeft ervoor gekozen om dat alles chronologisch te presenteren, logisch, verdeeld in tien hoofdstukken plus een elfde hoofdstuk over het solowerk van de bandleden. Elk hoofdstuk beslaat een aantal jaren, en bestaat op zich weer uit twee gedeelten: eerst de bandbiografie van die periode, daarna de lijst met gigs.
De biografie is duidelijk, feitelijk, min of meer afstandelijk. Weinig meningen, weing citaten. Povey is opzettelijk niet met de hoofdrolspelers gaan praten, omdat hij, zoals hij in de inleiding schrijft, hun herinneringen van hoe het allemaal geweest is niet helemaal vertrouwt. De vele ruzies en meningsverschillen in de band hebben zo hun invloed op die herinneringen. Als biografie is dit boek eigenlijk meer een uitstekende aanzet, het is zeker nog niet het definitieve verhaal. Daarvoor hebben we toch echt de verhalen van met name David Gilmour en Roger Waters nodig. En toch, onderschat dit beschrijvende gedeelte niet: het bevat onder andere een zeer lezenswaardig verhaal over de toernee door de VS in 1967, die toernee waarin duidelijk werd dat Syd Barrett niet te handhaven was.
Maar als encyclopedie is het wel degelijk definitief. Alles staat erin. Bijvoorbeeld, ik sla het boek op een willekeurige bladzijde open: 3 februari 1972. dat was een donderdag, en de band gaf een concert als onderdeel van het Polytechnic College Arts Festival in Coventry, Engeland. Dat concert vond plaats in de Locarno Ballroom en begon iets na middernacht. Eerder op de avond had Chuck Berry opgetreden. De setlist was: heel The Dark Side of the Moon – Careful with that Axe, Eugene – One of These Days – Echoes – (encore) – Set the Controls for the Heart of the Sun. Ik bedoel maar, random precision.
In de bijlage staat nog een complete zeer gedetailleerde discografie: elpee’s, singles, cd’s, dvd’s, heruitgaves, compilaties. Met hoezen en reclameposters.
Basis Hoofdstukindeling:
- remember when you were young (1962-1967)
- streaming through the starlit skies (1966-1967)
- set the controls for the heart of the sun (1968-1969)
- the sound of music in my ears (1970-1971)
- playing different tunes (1972-1973)
- running over the same old ground (1974-1975)
- a certain unease in the air (1976-1977)
- the show must go on (1978-1985)
- a new machine (1986-1993)
- the nights of wonder (1994-2006)
Voor de biografie drie sterren. Maar als koffietafelboek vijf.