HOE THE WALL UITGROEIT TOT EEN KASSUCCES
Koste wat het kost moet ‘The Wall’ een album worden dat Pink Floyd niet alleen weer aan de top der albumlijsten moet brengen, maar dat tegelijkertijd afrekent met de toenemende financiële problemen. Begin november worden de masters gemaakt en als het album begin december wereldwijd in de winkels ligt, blijkt dat de hoop op succes een ‘happy end’ krijgt. Daarbij komt dat de single ‘Another Brick in the Wall’ rond de jaarwisseling van 1979 en 1980 uitgroeit tot een wereldwijde hit. In thuisland Engeland wordt het nummer eind 1980 door New Musical Express uitgeroepen tot het meest ‘anti-gevestigde orde’-lied sinds ‘God Save the Queen’ van de Sex Pistols.
Anders gaat het er aan toe in Zuid-Afrika; daar wordt het nummer, evenals het album, in de loop van 1980 verboden, omdat het in verband wordt gebracht met het apartheid-regime. Zwarte Zuid-Afrikaanse kinderen gebruiken het om hun recht op gelijk onderwijs op te eisen. Het indrukwekkende album groeit samen met ‘The Dark Side of the Moon’ uit tot de megaseller van de groep en verkoopt tientallen miljoenen exemplaren. De naam van Pink Floyd, maar vooral die van Roger Waters, blijft tot op de dag van vandaag verbonden met ‘The Wall’.
De hoes wordt ditmaal niet door Hipgnosis, maar door de Engelse cartoonist Gerald Scarfe ontworpen. Het ontwerp is volledig geënt op het verhaal en de elementen van ‘The Wall’ en met bijpassend lettertype. Animatiecellen gemaakt door Scarfe worden in de jaren na het verschijnen van de plaat meerdere malen geëxposeerd. Afdrukken daarvan gaan voor stevige bedragen over de toonbank. Het draagt allemaal bij aan de populariteit van het album.
Wederom weet Pink Floyd erin te slagen een totaalproduct van muziek, tekst en artwork af te leveren. De karakters van Scarfe zijn de onmiskenbare eyecatchers en komen zowel op het album, tijdens de tournee als in de film terug. De Amerikaan werkte al in 1974 met Pink Floyd; toen maakte hij voor het tourprogramma in dat jaar een paar prachtige karikaturen van de bandleden. Al met al is ‘The Wall’ een dubbelalbum met een doordringende, voornamelijk donkere sfeer, vol subliem gespeelde muziek en indrukwekkende geluidseffecten. De variatie aan veelal korte nummers, alsook het feit dat op een gegeven moment is besloten het project terug te brengen van drie naar twee lp’s, komen de snelheid evenwel niet ten goede. Zodoende komt het verhaal op de plaat niet tot volle wasdom. Dat wordt deels goedgemaakt door de aanwezigheid van tenminste één Pink Floyd-klassieker per plaatkant; juist in die nummers zorgt Gilmours bijdrage aan Waters’ stukken voor het extra toefje slagroom. Met tot gevolg dat ‘Mother’, ‘Young Lust’, ‘Comfortably Numb’ en ‘Run like Hell’ op en top Pink Floyd zijn.
*𝐷𝑒 𝑡𝑒𝑘𝑠𝑡𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑗𝑛 𝑔𝑒𝑠𝑐ℎ𝑟𝑒𝑣𝑒𝑛 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑗𝑜𝑢𝑟𝑛𝑎𝑙𝑖𝑠𝑡 𝑊𝑜𝑢𝑡𝑒𝑟 𝐵𝑒𝑠𝑠𝑒𝑙𝑠, ℎ𝑖𝑗 𝑠𝑐ℎ𝑟𝑒𝑒𝑓 𝑖𝑛 2015 𝑑𝑒 𝑁𝑒𝑑𝑒𝑟𝑙𝑎𝑛𝑑𝑠𝑒 Pink Floyd biografie 𝑜𝑣𝑒𝑟 50 𝑗𝑎𝑎𝑟 𝑃𝑖𝑛𝑘 𝐹𝑙𝑜𝑦𝑑.
1 reactie. Reactie plaatsen
Geweldig!,ik verheug me op vrijdagavond ,misschien een avond met veel muzikaliteit en beelden om nooit meer te vergeten!
Jammer dat de achtergrond niet ZWART is met wit/grijze letters past beter bij PINKFLOYD en is beter leesbaar/KRACHTIGER!