Naïef als we zijn, dachten we dat ‘De filmclub’ een boekje zou zijn dat geschreven is door de bekende Pink Floyd-gitarist. Interessant, want David Gilmour is niet alleen een virtuoos in het experimenteren met gitaareffectjes, hij zou ook een fervent filmliefhebber en notoir filmkenner zijn. Niet dus, ‘De filmclub’ staat op naam van zijn Canadese naamgenoot, de filmcriticus en documentairemaker die jarenlang het Toronto Film Festival leidde en zelfs al eens zijn gezicht durft te tonen op de Canadese televisie.
In zijn waargebeurde verhaal schetst Gilmour zijn persoonlijke relatie met zijn zestienjarige zoon Jesse tijdens diens moeilijke adolescentiejaren. Bezorgd moest de goede vader lijdzaam toezien hoe zijn enige spruit een absolute hekel had aan de schoolbanken, een gevoel dat hij maar al te goed herkende uit zijn eigen jeugd. Dus liet papa Gilmour Jesse vroegtijdig van school gaan in plaats van hem met een trauma op te zadelen. Maar dan op voorwaarde dat zij samen drie films per week zouden bekijken. En dat zoonlief van de drugs zou blijven.
Een mooie deal en een interessant pedagogisch experiment. De films die filmfreak Gilmour zorgvuldig uitkiest, niet toevallig de grote klassiekers van het witte doek, leveren namelijk heel wat stof op voor diepgaande vader-zoon-gesprekken. Over meisjes (Jesse sukkelt van het ene liefdesverdriet in het andere), over geld, drugs, liefde en vriendschap. Over het leven.
Althans, dat zou je verwachten. Gilmour walst ons dan wel door de boeiende wereld van de filmgeschiedenis, van Truffauts ‘Les quatre cents coups’ tot Verhoevens ‘Showgirls’ en van films van Kurosawa, Hitchcock, DePalma en Scorsese tot prenten van Spielberg en Tarantino. Maar het blijft helaas bij interessante weetjes en grappige details over de making of van internationale filmklassiekers. Echt diepgaande nabeschouwingen die je zou verwachten, blijven helaas uit – als je alle torenhoge clichés niet meerekent, tenminste. En dat is enorm jammer, want het eigenlijke verhaal heeft voor de rest maar weinig om het lijf.
Hoewel het Gilmour vooral om zijn pedagogische ervaringen te doen is – het motto van Montaigne over het opvoeden van kinderen is niet toevallig -, is het verhaal zelf niet meer dan een dun draadje waaraan hij zijn filmkritische nota’s ophangt. Met alle respect voor de filmkenner die hij is, een grote romancier zal Gilmour niet snel worden. Zo is de plot al even voorspelbaar als een aflevering van ‘FC De kampioenen’: uiteráárd komt Jesse in contact met cocaïne, ondanks de gemaakte afspraak. Dat zoonlief naar het einde toe zelfs meer weet van films dan zijn vader, dat hij zowaar talent heeft, jawel, opnieuw gaat studeren en uiteraard slaagt, is ook niet echt iets waar we van achterover vielen. Dat je daar dan nog het hele boek lang dat irritante morele ondertoontje bij moet nemen, maakt de lectuur er niet beter op.
Gelukkig dus dat de boeiende passages over de filmwereld het boek enigszins overeind houden. Biografische weetjes over Polanski, cinematografische kneepjes van Hitchcock, vijf redenen waarom Jack Nicholson onweerstaanbaar is en de vreemde trekjes van het rare volkje achter het witte doek. Dat vinden we gelukkig wél boeiend. Had Gilmour die passages verwerkt tot columns, zonder zijn persoonlijke reflecties en pedante ‘ik ben een coole alternatieve vader’-trekjes erbij te sleuren, dan zou hij heel wat meer krediet van ons krijgen. Maar nu weegt de balans veel te licht door: soms is de film toch beter dan het boek. Zelfs als die film niet gemaakt is.
Cédric Raskin
© Cutting Edge — 09 Mar 2009
images © Balans
Close
Forgot password?
Please put in your email: Send me my password! Close message
This blog postAll blog postsSubscribe to this blog post’s comments through…
RSS Feed
Subscribe via email
Subscribe Subscribe to this blog’s comments through…
RSS Feed
Subscribe via email
Subscribe Follow the discussion Login Comments
Login or signup now to comment. You are about to flag this comment as being inappropriate. Please explain why you are flagging this comment in the text box below and submit your report. The blog admin will be notified. Thank you for your input. Logging you in… Close
Login to an existing account
Username or Email: Password: Use OpenID! Forgot login? Login Close
Login with your OpenID
OpenID URL: Back Login Dashboard | Edit profile | Logout Logged in as Admin options
Disable comments for this blog post
Save settings
There are no comments posted yet. Post a new comment
Enter text right here!
Name Email (track replies) Blog URL (optional) Sign up for IntenseDebate Why? | Login to comment
Posting a non-user comment. Click here to login with your OpenID instead.
Your OpenID * Sign up for IntenseDebate Why? | Login Posting anonymously.
Submit Comment Tweet this comment
Notify me of follow-up comments via email
Or post using OpenID Go back Go to IntenseDebate
Enter text right here!
Name Email (track replies) Blog URL (optional) Sign up for IntenseDebate Why? | Login to comment OpenID URL * Sign up for IntenseDebate Why? | Login Posting anonymously.
Cancel | Submit Comment Tweet this comment
Notify me of follow-up comments via email
Or post using OpenID Go back